Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

Συνέντευξη Μ. Κολυμπάδη για τα οικονομικά προβλήματα

DSC 0206

DSC 0206Η οριστικοποίηση της φετινής επιχορήγησης της Ε.Φ.Ο.Επ.Α. στις 368.000 ευρώ μπορεί να μην εξαλείφει τα προβλήματα, αλλά τουλάχιστον βγάζει από το λαιμό του αθλήματος τη θηλιά, που είχε γίνει σφιχτή μετά την αρχική ανακοίνωση για τις 200.000. Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Μανώλης Κολυμπάδης (φωτό) άφησε την αρχική απαισιοδοξία και μετά τις τελευταίες αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου πάνω στα νέα δεδομένα εκτίμησε ότι ακόμα κι έτσι η χρονιά θα βγει αξιοπρεπώς. Ο επικεφαλής της διοίκησης της Ε.Φ.Ο.Επ.Α. μίλησε αναλυτικά για την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα της ομοσπονδίας. Αναφέρθηκε στις περικοπές που αποφασίστηκαν, στις συνέπειες που έχει ο μειωμένος προϋπολογισμός στις εθνικές ομάδες, στη συνεχή προσπάθεια της Ε.Φ.Ο.Επ.Α. για εξεύρεση πόρων από άλλες πηγές και διάφορα άλλα θέματα που σχετίζονται άμεσα με το οικονομικό κομμάτι.

Το πoσό των 368.200 βγήκε τελικά ως φετινή επιχορήγηση, όμως είχατε πει ότι σε κάθε περίπτωση θα υπάρξουν περιοριστικοί όροι στη λειτουργία της ομοσπονδίας. Πώς θα πορευτεί λοιπόν, το άθλημα στη συνέχεια; Ποιες κινήσεις αποφάσισε η διοίκηση;

Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Φέτος, είχαμε με το θέμα των προϋπολογισμών αρκετά προβλήματα τόσο τυπικού όσο και ουσιαστικού χαρακτήρα. Δεν συζητώ καν το αρχικά ανακοινωθέν ποσόν των 200 χιλ. ευρώ γιατί αυτό αποτελούσε στην ουσία του ένα καρδιογράφημα ευθείας γραμμής. Η περικοπή ήταν της τάξης του 62% σε σχέση με την επιχορήγηση του 2012 και καταδίκαζε την επιτραπέζια αντισφαίριση σε θάνατο. Η αρχική ανακοίνωση δεν είχε βάση σε κανενός είδους αξιολόγηση με αποτέλεσμα τα «χτυπήματα» να ήταν τυφλά. Μετά την «εξεύρεση» των 11 εκ. ευρώ από την πλευρά του Υφυπουργείου και με την σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού, τα πράγματα άλλαξαν προς τα καλύτερο βέβαια όσον αφορά στο ποσόν των 168.200 ευρώ που προστέθηκε στις αρχικές 200.000 ευρώ, κατέστησαν όμως το πρόβλημα δυσκολότερο αφού μια περικοπή της τάξης του 30% σε σχέση με πέρσι σε αναγκάζει να «διαχειριστείς» τη φτώχεια και να πάρεις αποφάσεις που αναγκαστικά θα πλήξουν όλες τις δραστηριότητες της ομοσπονδίας, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατό να αφεθεί ανέγγιχτος έστω και ένας κωδικός δαπάνης. Αποτέλεσμα αυτού είναι να έχεις να αντιμετωπίσεις αντιδράσεις από όλους τους εμπλεκόμενους σε κάθε τομέα δραστηριότητας, αφού λογικά ο καθένας θέλει να προστατέψει τα «συμφέροντά» του και τον χώρο δράσης του. Πριν μπω όμως στην ουσία της ερώτησης θα ήθελα να επισημάνω ότι στα 31 χρόνια της παρουσίας μου στα διοικητικά της ομοσπονδίας μας, πρώτη φορά ανακοινώνεται προϋπολογισμός με δελτίο Τύπου του Υφυπουργείου Αθλητισμού και όχι με επίσημη απόφασή του, υπογεγραμμένη από το αρμόδιο όργανο. Θέλω μ’ αυτή την επισήμανση να καταθέσω την ανησυχία μου ότι ακόμη και οι 368.200 € δεν είναι σίγουρες αν τα δημόσια οικονομικά της χώρας δεν εξελιχθούν σύμφωνα με τις υπάρχουσες προβλέψεις. Άρα θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί αντίστοιχα με τις δικές μας προβλέψεις και αποφάσεις.

ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΑΝ

Τι αλλαγές αποφασίστηκαν σε λειτουργικά έξοδα, διοικητικές δαπάνες, μισθοδοσίες, εθνικές ομάδες κ.τ.λ.;

Να ξέρετε κατ’ αρχάς ότι μια περικοπή της τάξης του 30% περνώντας μέσα από τα τέσσερα κεφάλαια του προϋπολογισμού, που είναι κατά σειρά οι διοικητικές δαπάνες, οι λειτουργικές, οι εθνικές ομάδες και η ανάπτυξη, δεν είναι σ’ όλα στο ποσοστό αυτό. Για παράδειγμα οι διοικητικές και οι λειτουργικές δαπάνες είναι ύστερα από τις αλλεπάλληλες περικοπές τα τελευταία χρόνια άκρως ανελαστικές, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει δυνατότητα για περικοπή ποσοστού αντίστοιχου της γενικής του 30%. Οτιδήποτε περικόπτεται στα δύο αυτά κεφάλαια προκαλεί οδυνηρά αποτελέσματα. Θα σας πω χαρακτηριστικά το τι αποφασίστηκε για να καταλάβετε τι εννοώ. Το διοικητικό προσωπικό υπέστη μείωση των αποδοχών του της τάξης του 20% με την μονομερή επιβολή σ’ αυτό του οδυνηρού μέτρου της εκ περιτροπής εργασίας. Αυτό στη πράξη σημαίνει ότι όλα τα διοικητικά στελέχη της ομοσπονδίας θα εργάζονται μια ημέρα λιγότερο την εβδομάδα με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών τους. Στη συνέχεια αφήσαμε το ένα διαμέρισμα στο οποίο στεγάζαμε το λογιστήριο και την αίθουσα συνεδριάσεων του Δ.Σ. και «στριμωχτήκαμε» στο ένα διαμέρισμα αφού στον 8ο όροφο βρίσκεται το αρχείο της ομοσπονδίας καθώς και η αποθήκη ιματισμού των εθνικών μας ομάδων. Τέλος οι δαπάνες για ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΤΑ  κ.α. θα υποστούν αναγκαστική μείωση της τάξης του 15% ενώ για χρήματα που αφορούν σε δημόσιες σχέσεις, έκδοση περιοδικού και άλλες συναφείς δαπάνες, δεν γίνεται ούτε λόγος. Όπως βλέπετε οι περικοπές αυτές προκαλούν οδύνη πρώτα στους εργαζόμενους και ύστερα στη διοίκηση γιατί δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα να νιώθεις τον επί 10ετίες συνεργάτη σου να υποφέρει οικονομικά. Δεν γίνεται όμως διαφορετικά αφού η ομοσπονδία υφίσταται χάρη των αθλητών και των σωματείων και γενικά χάρη του αθλήματος. Το να «κόψουμε» άθλημα και να πηγαίνουμε στην ομοσπονδία βλέποντας ο ένας τον άλλον και μη κάνοντας αθλητισμό αυτό δεν μας λέει κάτι. Στη συνέχεια έγινε μια ομολογουμένως «άγρια», πλην αναγκαία, περικοπή, της τάξης του 30% σ’ όλους τους «επί συμβάσει» εργαζόμενους στην ομοσπονδία. Αναφέρομαι βέβαια σ’ όλους τους προπονητές, τεχνικούς και οικονομικούς συμβούλους, φροντιστή, δημοσιογράφο κλπ.. Δυσάρεστη και οδυνηρή απόφαση αλλά χωρίς άλλη επιλογή. Αυτές ήταν περιληπτικά οι κυριότερες περικοπές στα διοικητικά και λειτουργικά έξοδα. Το κεφάλαιο των εθνικών ομάδων που χαρακτηρίζεται από ελαστικές δαπάνες «πλήρωσε το μάρμαρο». Συμμετοχή μόνο στο Ευρωπαϊκό ανδρών και γυναικών στην Αυστρία τον ερχόμενο Σεπτέμβριο μιας και εκεί κρατηθήκαμε στην Τσάμπιονς Κατηγορία στους άνδρες και στην Α’ στις γυναίκες και τίποτε άλλο δυστυχώς. Ούτε Παγκόσμιο Ανδρών – Γυναικών στο Παρίσι, ούτε Ευρωπαϊκό Εφήβων στην Οστράβα το καλακαίρι, ούτε φυσιοθεραπευτής, ούτε τίποτε άλλο εκτός από τις δαπάνες που ήδη είχαν γίνει μέχρι το τέλος Μαρτίου.

Το αγωνιστικό πρόγραμμα πόσες αλλαγές μπορεί να υποστεί; Θα κοπούν αγώνες, μπορεί να διαφοροποιηθεί το σύστημα διεξαγωγής διασυλλογικών ή άλλων διοργανώσεων για μείωση εξόδων;

Το αγωνιστικό πρόγραμμα που αφορά ευθέως στο άθλημα αλλά και στα σωματεία δεν θα υποστεί σοβαρές αλλαγές ή περικοπές. Προβλέπουμε ότι θα γίνουν όλα τα πρωταθλήματα ομαδικά και ατομικά ενώ θα καταργηθούν κάποια, που με ή χωρίς περικοπή, είχαμε αποφασίσει ότι θα τα καταργήσουμε αφού είχαν πολύ μικρή απήχηση και ελάχιστο ενδιαφέρον από πλευράς αθλητών και σωματείων. Βεβαίως επειδή τίποτε δεν είναι σήμερα το ίδιο όπως χτες στη χώρα μας, η Τεχνική Επιτροπή έχει πάρει κατεύθυνση από το Διοικητικό Συμβούλιο να σχεδιάσει κατά τέτοιο τρόπο την διεξαγωγή των πρωταθλημάτων έτσι ώστε και στον τομέα αυτό να εξοικονομηθούν πόροι. Θα δοθεί έμφαση στην τοπικές – περιφερειακές προκριματικές φάσεις έτσι ώστε να αποφευχθούν οι δαπανηρές μετακινήσεις, θα γίνει στο μέγιστο δυνατό βαθμό εκμετάλλευση του νέου οδικού άξονα της Εγνατίας οδού, θα περιοριστεί σε λογικό βαθμό ο αριθμός των προκρινόμενων στις τελικές φάσεις, ενώ θα δοθεί περισσότερη έμφαση στον ήδη επιτυχημένο θεσμό των ανοικτών αυτοχρηματοδοτούμενων αναπτυξιακών πρωταθλημάτων όπως και στα ανοικτά των μεγάλων ηλικιακών κατηγοριών με χρηματικά έπαθλα. Με λίγα λόγια πιστεύω ότι το αγωνιστικό πρόγραμμα θα υποστεί μεν κάποιες περικοπές σε τομείς μη παραγωγικούς θα είναι όμως ποιοτικά αναβαθμισμένο εξυπηρετώντας τις ανάγκες των αθλητών και των σωματείων.

Πιστεύετε ότι μπορεί να βγει αξιοπρεπώς η χρονιά έπειτα από το τελικό ποσό επιχορήγησης που ανακοινώθηκε; Τον Φεβρουάριο είχατε εμφανιστεί εντελώς απαισιόδοξος. Στα επόμενα χρόνια πάει η σκέψη σας ή τρομάζετε;

Το άθλημά μας διαθέτει τεράστια δυναμική και κυρίως στελέχη όλων των ειδικοτήτων και επιπέδων που διαθέτουν ισχυρή προσωπικότητα, αυξημένο αίσθημα ευθύνης αλλά πάνω απ’ όλα αξιοπρέπεια. Ναι, ακόμη κι έτσι η χρονιά θα βγει αξιοπρεπώς χάρη στο πείσμα, την μαχητικότητα και την θέληση των ανθρώπων του αθλήματος να κρατήσουν το άθλημα ζωντανό. Ανησυχώ όμως για το αύριο. Η κρατική επιχορήγηση ολοένα και περικόπτεται και όχι αναγκαία λόγω της κρίσης αλλά γιατί ούτως ή άλλως αυτή είναι η κυρίαρχη τάση στην Ευρώπη. Το μοντέλο του κρατικοδίαιτου αθλητισμού, αυτό που συνηθίσαμε να λέμε «Κουβανικό» μοντέλο, δεν μπορούσε πια να συνεχισθεί. Ο αθλητισμός που γνωρίζαμε μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν υπάρχει πια και ούτε θα αναβιώσει, άσχετα με το αν η οικονομική κρίση θα πάψει να υπάρχει ή όχι. Η απαισιοδοξία μου τον Φεβρουάριο δεν ήταν αναιτιολόγητη. Δεν μπορείς να έρχεσαι στα τέλη του Φεβρουαρίου ή του Μαρτίου και να λες κάνω περικοπή της τάξης του 60 ή του 30% χωρίς καμιά προειδοποίηση και το κυριότερο χωρίς καμιά προετοιμασία και την στιγμή που έχεις διανύσει τα 3/12 του οικονομικού έτους. Το ζήτημα αυτό απαιτεί προγραμματισμό, αξιολόγηση και προπάντων 4 – 5 θεσμικού χαρακτήρα ενέργειες από πλευράς πολιτείας. Που είναι για παράδειγμα η συστέγαση όλων των ομοσπονδιών σ’ ένα κτίριο για την επίτευξη αποτελεσμάτων οικονομίας κλίμακας στις διοικητικές λειτουργικές δαπάνες; Πως επηρεάσαμε την κατεύθυνση των χορηγικών και διαφημιστικών κονδυλίων των ΔΕΚΟ και άλλων δημόσιων οργανισμών; Ποιος είναι ο έλεγχος που ασκήθηκε από πλευράς Πολιτείας στα ποσά των κρατικών επιχορηγήσεων στις αθλητικές ομοσπονδίες; Τι κάναμε για την συντήρηση των αθλητικών εγκαταστάσεων, το κόστος και τον τρόπο λειτουργίας τους; Θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η Γ.Γ.Α. δεν είναι μόνο για να επιχορηγεί τις αθλητικές ομοσπονδίες αλλά κυρίως για να σχεδιάζει και να συντονίζει τη λειτουργία όλου του αθλητικού κινήματος προς την κατεύθυνση της βιωσιμότητάς του.

“ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΛΛΙΩΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ”

Οι πρώτες δυσάρεστες συνέπειες για τις εθνικές ομάδες ήρθαν άμεσα με τους διεθνείς να πληρώνουν από την τσέπη τους για να πάνε στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Θλιβερό και παρακμιακό το φαινόμενο αυτό. Συμφωνώ. Δεν γινόταν όμως αλλιώς. Οι αθλητές και οι αθλήτριές μας είναι ευτυχώς όλοι τους επαγγελματίες. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, αν όχι όλοι, αγωνίζονται σε σωματεία του εξωτερικού. Το πρωτάθλημα είναι ατομικό. Από το να μη συμμετείχαμε, ήταν η πιο ανώδυνη λύση δεδομένου ότι και οι αθλητές και οι αθλήτριές μας διεκδικούν καλύτερες θέσεις στον ranking list άρα και καλύτερα συμβόλαια με ομάδες του εξωτερικού που θα τους δουν αγωνιζόμενους στο Παρίσι.

Θα πάμε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νέων; Πρόπερσι δεν το καταφέραμε, πέρσι είχαμε καθοριστική βοήθεια από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία, φέτος τα οικονομικά δεδομένα είναι ακόμα χειρότερα.

Θέλουμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς. Χρήματα για το πρωτάθλημα αυτό δεν υπάρχουν. Είναι ένα από τα πιο ακριβά πρωταθλήματα στην Ευρώπη. Με ομάδες εφήβων, νεανίδων και παίδων, κορασίδων χωρίς αναπληρωματικούς, με τέσσερις προπονητές γιατί υπάρχει χρονική σύμπτωση αγώνων, και χωρίς κανένα συνοδό, το κόστος κυμαίνεται μεταξύ 16.500 και 18.000 € λόγω της ολοένα αύξησης της τιμής των αεροπορικών εισιτηρίων που όσο πλησιάζουμε προς την ημερομηνία διεξαγωγής του πρωταθλήματος ακριβαίνουν. Ψάχνουμε εναγωνίως λύσεις και η βούλησή μας είναι αν βρεθούν χρήματα αυτά να διατεθούν για το πρωτάθλημα αυτό. Θέλω όμως να γνωρίζετε ότι υπάρχουν πολλές ιδιομορφίες στο ζήτημα αυτό. Η πρώτη είναι πως οι ομάδες σε κάθε περίπτωση πρέπει να συγκροτηθούν με αυστηρώς αξιοκρατικά κριτήρια και όχι με κριτήριο του «όποιος έχει πάει». Η δεύτερη είναι πως η ομοσπονδία δεν μπορεί, και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο, να δεχτεί χορηγίες «ειδικού σκοπού». Δεν μπορούμε δηλαδή να δεχτούμε χορηγία για να πάει ειδικά μια ομάδα ή κάποιοι αθλητές ή αθλήτριες στην Οστράβα. Πιστεύω να αντιλαμβάνεστε τι εννοώ γιατί τον τελευταίο καιρό ακούω δεξιά – αριστερά ότι θα πληρώσουν οι ίδιοι οι γονείς. Αυτό είναι άκρως επικίνδυνο και ενέχει πολλούς κινδύνους στη πράξη. Για να μη σας κουράζω, η διοίκηση αποφάσισε στη τελευταία της συνεδρίαση να προχωρήσει σ’ όλες τις διαδικασίες για τη συγκρότηση των ομάδων που θα μας αντιπροσωπεύσουν και να προβεί στις ενέργειες αυτές που προβλέπονται από τους κανονισμούς της αλλά και από αυτούς της Ευρωπαϊκής ομοσπονδίας και να εξαντλήσει όλα τα χρονικά περιθώρια για να βρει χρήματα ώστε τα παιδιά μας να πάρουν μέρος στο πρωτάθλημα αυτό. Αν δεν βρεθούν θα λυπηθούμε ιδιαίτερα αλλά δυστυχώς τα χρήματα είναι μετρημένα και δεν γεννούν.

Μια και ο λόγος για εξεύρεση χορηγών. Η ομοσπονδία μπαίνει πια σε πολιτική εσόδων; Είναι υποχρεωμένη ν’ αναζητεί συνεχώς τρόπους χρηματοδότησης; Μπορεί να γίνει κάτι ουσιαστικό; Προ καιρού είχατε κάνει προτάσεις για το πώς μπορούν να βοηθηθούν περισσότερο από κρατικούς φορείς οι ομοσπονδίες.

Η ομοσπονδία έχει μπει σε πολιτική ανεύρεσης εσόδων από πηγές άλλες πλην του κράτους εδώ και πολλά χρόνια. Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι μια αγορά που τα τελευταία χρόνια δεινοπαθεί τόσο σε ρευστότητα όσο και σε οικονομικά αποτελέσματα δύσκολα γίνεται χορηγός και μάλιστα σε αθλήματα μη προβεβλημένα. Οι προσπάθειες που έχουν γίνει για την εξεύρεση χορηγών είναι εντυπωσιακές σε όγκο αλλά και ποιότητα. Τα αποτελέσματα όμως λόγω των αιτίων που σας ανέφερα είναι πενιχρά για εμάς παρά το γεγονός ότι η προϊσταμένη αρχή τον περασμένο Νοέμβριο μας εξέφρασε την ικανοποίησή της για αυτά που είχαμε το 2012. Η επιτροπή που έχουμε συστήσει για την ανεύρεση χορηγών έχει παράξει πλούσιο και σημαντικό έργο. Έχουν σταλεί φάκελοι, επαγγελματικά συνταγμένοι, σε δεκάδες εταιρείες. Πρόσφατα επίσης, μέλη της επιτροπής με εμένα επικεφαλής επισκέφθηκαν την πρεσβεία της Κίνας, ενώ έχουν προγραμματισθεί συναντήσεις με εμπορικούς και μορφωτικούς ακολούθους και άλλων πρεσβειών μεγάλων και οικονομικά αναπτυγμένων χωρών με σκοπό να μεσολαβήσουν σε εταιρείες των χωρών τους που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας για γίνουν χορηγοί στο άθλημά μας. Περιμένουμε τα αποτελέσματα, ελπίζουμε να είναι θετικά δεν θα σταματήσουμε όμως την προσπάθεια. Αξίζει τον κόπο. Για τους κρατικούς φορείς, η αλήθεια είναι ότι έχω κάνει προτάσεις στην Πολιτεία αλλά το θέμα είναι ποιος ακούει. Δείτε τα διαφημιστικά κονδύλια των μεγάλων κρατικών οργανισμών και των ΔΕΚΟ  και θα καταλάβετε.

Σε αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο δέχεστε προτάσεις από παράγοντες και σωματεία, επίσημα ή ανεπίσημα, για το πώς μπορεί να κινηθεί το άθλημα και να μην πληγεί καθοριστικά; Αν ναι, θα θέλαμε να μας πείτε ποιες είναι οι πιο ενδιαφέρουσες.

Οι προτάσεις τέτοιου είδους είναι πάντα καλοδεχούμενες. Το θέμα είναι ότι πρέπει να κινούνται εντός του θεσμικού και κανονιστικού πλαισίου που διέπει την λειτουργία του αθλήματος και του ελληνικού αθλητισμού γενικότερα. Εμείς σαν διοίκηση έχουμε αποδείξει ότι διαθέτουμε την απαραίτητη ευελιξία για να αλλάξουμε κάθε τι θεσμικό που θα μας επιτρέψει να πάμε μπροστά. Η αλήθεια είναι ότι οι προτάσεις που έχουμε προέρχονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία από σωματεία της περιφέρειας που έχουν την αγωνία για το μέλλον τους και που είναι αυτά που έχουν «πληρώσει τα σπασμένα» από την διεξαγωγή όλων των πρωταθλημάτων στην Αθήνα. Έχουμε ήδη γίνει αποδέκτες προτάσεων από τα Ιωάννινα, την Ορεστιάδα, την Καβάλα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και από φίλους μεμονωμένα που θέλουν να συμβάλλουν. Μερικές απ’ αυτές, μας δίνουν ιδέες που μπορούν να αξιοποιηθούν και θα αξιοποιηθούν στο αμέσως προσεχές μέλλον.  Οι περισσότερες έχουν να κάνουν με τον τρόπο διεξαγωγής των πρωταθλημάτων, με την προσπάθεια για την εξοικονόμηση χρημάτων από τις μετακινήσεις, με την αναδιάρθρωση των κατηγοριών στα διασυλλογικά της ιεραρχίας κ.α. Είναι όμως συγκινητική η αγωνία και η θέλησή τους να συμβάλλουν δημιουργικά στην προσπάθεια για επιβίωση του αθλήματος.

“ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ”

Και καθώς πήγαμε στα σωματεία, αλήθεια, σε τι μπορούν να ελπίζουν πια; Φαντάζομαι δεν είναι ίδια πλέον τα πράγματα με τα χρήματα, που έστω κάποια στιγμή έπαιρναν. Σε ψήφισμά τους είχαν βγάλει κραυγή απόγνωσης για πλήρη αφανισμό του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

Θα σας πω κάτι και θέλω να το πιστέψετε. Γνωρίζετε ότι πολύ συχνά επισκέπτομαι τα σωματεία της περιφέρειας στις αίθουσές τους για να έχω άμεση επαφή μαζί τους και πραγματική γνώση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Από πρώτο χέρι λοιπόν σας λέω ότι τέτοιες εγκαταστάσεις για την επιτραπέζια αντισφαίριση που υπάρχουν στον Βόλο, στη Λάρισα, στην Καρδίτσα, στα Ιωάννινα, στην Κοζάνη, στη Φλώρινα, στην Βέροια, στην Έδεσσα, στην Καβάλα, στην Κομοτηνή, στην Δράμα, στην Αλεξανδρούπολη, στην Ορεστιάδα, στην Πάτρα, στην Βόχα και αλλού, δύσκολα συναντά κανείς στο Λεκανοπέδιο της Αττικής όπως και στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης. Σ’ όλη την χώρα σχεδόν τα σωματεία έχουν δημιουργήσει ακαδημίες και συντηρούνται οικονομικά σε ικανοποιητικό βαθμό. Θα μπορούσα να πω ότι τα σωματεία – μέλη μας είναι ένα βήμα πιο μπροστά από την ομοσπονδία στον τομέα αυτό. Η απόγνωση που βγήκε στην τελευταία Γ.Σ. είναι γιατί με την οικονομική ανέχεια της ομοσπονδίας, τα πρωταθλήματα δεν γίνονται επί «ίσοις όροις» για τα σωματεία της περιφέρειας που αναγκάζονται κάθε εβδομάδα να μετακινούνται με αποτέλεσμα η κόπωση να επηρεάζει σημαντικά τους αθλητές τους και οι υπάρχοντες πόροι να μην διατίθενται για παραγωγικούς σκοπούς αλλά μόνο για μετακινήσεις. Κατά τα  άλλα η λειτουργία των σωματείων στις περιοχές που σας ανέφερα είναι ιδανική και το άθλημα πρέπει να αισθάνεται τυχερό που έχει τέτοια σωματεία – μέλη.

Μήπως ήρθε η ώρα να δούμε τη δυνατότητα για διεξαγωγή διεθνών τουρνουά μικρών ηλικιών, που μπορούν να φέρουν κέρδη;

Η κερδοφορία των πρωταθλημάτων αυτών τουλάχιστον για την χώρα μας είναι μύθος. Σε μια χώρα που δεν υπάρχει αναπτυγμένος ο θεσμός της χορηγίας, η τηλεόραση όσον αφορά στον αθλητισμό έχει «ρατσιστικά» κριτήρια και με τους Έλληνες να έχουν το αίσθημα της φιλοξενίας ιδιαίτερα ανεπτυγμένο από την αρχαιότητα, δεν υπάρχει κέρδος, υπάρχει ζημιά και μάλιστα μεγάλη. Αν για παράδειγμα εμείς παίρναμε σε ένα πρωτάθλημα τέτοιο, τα παιδιά από το ξενοδοχείο τους και τα πηγαίναμε καθημερινά 50-60 χλμ. μακριά απ’ αυτό για να πάρουνε πρωινό, τότε «θα τρώγαμε ξύλο». Στο Καζάν όμως αυτό έγινε και δεν «άνοιξε μύτη». Ναι, έτσι υπάρχει κέρδος, εμείς όμως δεν μπορούμε να κάνουμε τέτοια πράγματα γιατί έχουμε φιλότιμο.

Το πρόβλημα με τους διαιτητές είναι δυνατόν να περιοριστεί με την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση; Κάναμε τόσες σχολές, αλλά στους αγώνες εμφανίζονται σταθερά μόλις δυο-τρεις διαιτητές και συχνά δημιουργούνται προστριβές στους αγώνες.

Το θέμα της διαιτησίας είναι σοβαρό. Στη παρούσα οικονομική συγκυρία έχει αξιολογηθεί λίγο πιο πίσω σε σχέση με άλλους τομείς του αθλήματος. Σε μια normal αγωνιστική περίοδο και με τα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί προ κρίσης, η διαιτησία κόστιζε σε ένα οικονομικό έτος περίπου 60.000 €. Τέτοια νούμερα σήμερα δεν μπορούν ούτε κατά διάνοια όχι μόνο να υπάρξουν αλλά και να ακουστούν. Κρίθηκε, και μπορούμε να ακούσουμε την κριτική, ότι είναι προτιμότερο να δώσουμε τα χρήματα αυτά προς όφελος της διεξαγωγής των πρωταθλημάτων με την ελάχιστη δυνατή παρουσία διαιτητών παρά να κάνουμε 4 – 5 πρωταθλήματα λιγότερα με πλήρη αριθμό διαιτητών. Μέχρι στιγμής πάντως σοβαρή αντίρρηση  στην επιλογή μας αυτή δεν έχουμε ακούσει. Μακάρι να βελτιωθούν τα οικονομικά και να έχουμε πλήρη ανάπτυξη διαιτησίας σε όλα τα πρωταθλήματα.

 

Μοιράσου το άρθρο:

Σχετικά Άρθρα
EFOEPA Logo

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΑΘΛΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑΣ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗΣ