Με βαθιά λύπη η Διεθνής Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης ανακοίνωσε χτες τον θάνατο του πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή Τζόνι Λιτς σε ηλικία 91 ετών (η φωτό από το site της I.T.T.F.). Γεννημένος στις 20 Νοεμβρίου 1922 στο Ντάγκενχαμ της Αγγλίας και σε απόσταση όχι πολύ μακρινή από το εκθεσιακό κέντρο ExCeL, όπου διεξήχθη το Ολυμπιακό τουρνουά του 2012, ο Λιτς προκάλεσε την προσοχή για το άθλημα σε εθνικό επίπεδο. Κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο στο απλό ανδρών το 1949 στη Στοκχόλμη και ξαναπήρε τα πρωτεία στο αγώνισμα το 1951 στη Βιέννη για να γίνει έτσι μία πολύ σημαντική αθλητική προσωπικότητα για τη χώρα του.
Σε σύγκριση με τη σύγχρονη εποχή, ο Τζόνι Λιτς άρχισε αργά την ενασχόλησή του με την επιτραπέζια αντισφαίριση και συγκεκριμένα στα 17 του. Τον στήριξε και τον ενθάρρυνε ο πατέρας του, σημείωσε ταχεία πρόοδο κερδίζοντας τίτλους σε νεαρή ηλικία, όμως η αθλητική του καριέρα, όπως και πολλών άλλων, διακόπηκε από το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Όπως αναφέρει πάντα το ρεπορτάζ της I.T.T.F. υπηρέτησε στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία στη Βόρεια Ιρλανδία μαζί με τους επίσης Άγγλους διεθνείς πινγκπονίστες Τζακ Κάρινγκτον και Ρον Κρέιντον. Οι τρεις τους δεν έχαναν ευκαιρίες για κοινές προπονήσεις, έδιναν και αγώνες επίδειξης και όταν σταμάτησαν οι εχθροπραξίες, ο Λιτς έγινε μέλος της Άρσεναλ κι εξελίχτηκε σε νούμερο 1 παίκτη της Αγγλίας.
Συνολικά κατέκτησε 16 μετάλλια σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα εκ των οποίων τρία ήταν χρυσά, πέντε αργυρά και οκτώ χάλκινα. Πέρα από τις προαναφερόμενες πρωτιές στο απλό ανδρών το 1953 στο Βουκουρέστι ανέβηκε στην κορυφή του βάθρου στο ομαδικό με συμπαίκτες τον Ρίτσαρντ Μπέργκμαν, τον Άντριαν Χέιντον, τον Μπράιαν Κένεντι και τον Όμπρεϊ Σίμονς (ο τελευταίος απεβίωσε μόλις ένα μήνα πριν).
Το πρώτο ασημένιο μετάλλιο το πήρε το 1947 στο Παρίσι όταν αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με τη θέση του φιναλίστ του τελικού στο διπλό ανδρών. Το 1952 στη Βομβάη ήταν 2ος στο ομαδικό ανδρών, στο διπλό ανδρών και το διπλό μικτό, ενώ έναν χρόνο μετά στο Βουκουρέστι ηττήθηκε ξανά στον τελικό του διπλού.
Επίσης το 1947 πήρε το πρώτο χάλκινο σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα και ήταν στο απλό ανδρών και τις περισσότερες 3ες θέσεις, συνολικά τέσσερις, τις είχε με την εθνική Αγγλίας στο ομαδικό.
Κατέχει κι ένα εντυπωσιακό ρεκόρ, το οποίο έχει αντέξει στο πέρασμα των χρόνων. Είναι το μοναδικό μέλος της αγγλικής ομάδας, που μετείχε και στα δέκα πρώτα Παγκόσμια πρωταθλήματα στη μεταπολεμική περίοδο. Στη διάρκεια της καριέρας του κέρδισε μια σειρά από τίτλους στο απλό σε εθνικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών τουρνουά στην Ουαλία (1947), την Ιρλανδία (1948), τις Ηνωμένες Πολιτείες (1950), το Βέλγιο (1950, 1957, 1958) και τη Γαλλία (1951). Επιπλέον, στη διεθνή σκηνή απόλαυσε πρωτιές στο διπλό ανδρών με τους Βίκτορ Μπάρνα, Ρίτσαρντ Μπέργκμαν, Μπράιαν Κένεντι, Τον Κρέιντεν, Όμπρεϊ Σίμονς, Μάικ Τόρνχιλ και Ταγκ Φλίσμπεργκ. Στη λαμπρή καριέρα του ίδρυσε δική του επιχείρηση εξοπλισμού με είδη πινγκ-πονγκ, τη ρακέτα Τζόνι Λιτς και την μπάλα Halex. Έγινε πρόεδρος της Αγγλικής Ομοσπονδίας Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης και του απονεμήθηκε το βραβείο MBE για τις υπηρεσίες του στο άθλημα (έγινε μέλος στα Τάγματα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας).
